وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةَ وَکَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْءٍ قُبُلًا مَّا کَانُوا لِیُؤْمِنُوا إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ الأنعام: ١١١
و اگر ما فرشتگان را به سوى آنان مىفرستادیم و اگر مردگان با آنان به سخن مىآمدند، و هر چیزى را دسته دسته در برابر آنان گرد مىآوردیم، باز هم ایمان نمىآوردند -جز اینکه خدا بخواهد- ولى بیشترشان نادانى مىکنند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله:قَلبٌ لَیسَ فیهِ شَى ءٌ مِنَ الحِکمَةِ کَبَیتٍ خَرِبٍ فَتَعَلَّموا وَعَلِّموا وَتَفَقَّهوا وَلا تَموتوا جُهّالاً فَإِنَّ اللّه لایَعذِرُ عَلَى الجَهلِ؛
دلى که در آن حکمت نیست، مانند خانه ویران است، پس بیاموزید و تعلیم دهید، بفهمید و نادان نمیرید. براستى که خداوند، بهانه اى را براى نادانى نمى پذیرد.نهج الفصاحه ص600
امام على علیه السلام :أَعظَمُ المَصائِبِ الجَهلُ؛
بزرگ ترین مصیبت ها، نادانى است.تصنیف غرر الحکم و درر الکلم،ص73
نویسنده کتاب بیشعوری خاویر کرمنت معتقد است، بیشعورها افرادی نابغه و باهوش هستند؛ نابغههایی خودخواه، مردمآزار و با اعتمادبهنفسی کاذب؛ این افراد با منفعتطلبیهای خود در نهایت به خود و افراد جامعه ضرر میرسانند. بیشعوری یک بیماری است و بیشعور یک بیمار.
درباره این سایت